Στοχασμοί

H ενοχή είναι ένα τσάι που κάποιος δεν πρέπει να πίνει

«Το ‘τσάι της ενοχής’ είναι ένα τσάι που δεν θα πρέπει κάποιος να πιεί!» είναι μια δήλωση που μου είπε ένας αγαπητός φίλος πριν από περίπου τρεις δεκαετίες. Και από τότε με βοήθησε να ξεπεράσω δοκιμασίες και ταλαιπωρίες με τιμή και αυτοσεβασμό. Όχι ότι έχω κάνει κάτι για να με κυνηγάει το FBI, αλλά καθώς προσπαθώ να γίνω ένα καλύτερο άτομο αντιλαμβάνομαι ότι σε ένα πνευματικό ταξίδι είναι δυνατόν να αισθανόμαστε ένοχοι για τα μικρότερα λάθη. Από εκείνη τη συζήτηση κατάλαβα ότι η ενοχή μπορεί να είναι ένα λανθασμένο συναίσθημα που με παίρνει μακριά από την πνευματικότητα μου.

Η ενοχή μπορεί να καταβάλει την ψυχή και να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια και κατάθλιψη. Ωστόσο, αν θεωρηθεί ως ένα σήμα για αλλαγή, μπορεί να παρακινήσει κάποιον σε θετική δράση και προς ένα καλύτερο χαρακτήρα. Έχουμε όλοι την εμπειρία του να κάνουμε πράγματα σε κάποια φάση της ζωής μας για τα οποία μετανιώνουμε σε ένα μεταγενέστερο στάδιο. Αλλά αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι τι κάνουμε με αυτά τα συναισθήματα, και τι ενέργειες επακολουθούν.

Ας ξεχωρίσουμε πρώτα την ενοχή ως γεγονός από το συναίσθημα της ενοχής. Όταν κάποιος  εκφωνήσει ‘ένοχος’ στο δικαστήριο αυτό είναι ένα πραγματικό γεγονός, αλλά αυτό δεν σημαίνει κατ 'ανάγκην ότι οι δράστες «αισθάνονται» την ενοχή των ενεργειών τους. Από την άλλη μεριά, υπάρχουν πολλοί από εμάς που μπορεί να αισθάνονται ένοχοι σχετικά με οτιδήποτε - τη σπατάλη των τροφίμων, το πάτημα ενός μυρμηγκιού, το να συνειδητοποιήσουν πολύ αργότερα ότι ο ταμίας  κατά  λάθος τους έδωσε παραπάνω ρέστα.

Η άλλη πλευρά της ενοχής - θα προτιμούσα να χρησιμοποιήσω τον όρο ‘το συναίσθημα των τύψεων’ - είναι ότι το εσωτερικό μας σύστημα καθοδήγησης μας ενημερώνει για τις συνέπειες των πράξεών μας. Το συναίσθημα της ενοχής ή οι τύψεις μπορούν να μας ωθήσουν να συνειδητοποιήσουμε  το λάθος και να μας βοηθήσουν  να αρχίσουμε να κάνoυμε κάποιες επανορθώσεις ή τουλάχιστον να αφυπνίσουν τη συνείδηση ​​ως προς το το γεγονός ότι πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί στο μέλλον. Αν δεν αισθανόμασταν την ενοχή, ποτέ δεν θα μπορούσαμε να αλλάξουμε ή να αναγνωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ σωστού και λάθους, καλού και κακού. Με αυτόν τον τρόπο το αίσθημα της ενοχής ή οι τύψεις μπορεί να είναι ένα σκαλοπάτι για να γίνουμε ένα καλύτερο άτομο.

Το μειονέκτημα της ενοχής είναι ότι μπορούμε να βυθιστούμε σε αυτήν για πάρα πολύ καιρό, να μείνουμε κολλημένοι και να μην αντιμετωπίσουμε ποτέ την κατάσταση. Η κατάσταση μπορεί να μας φέρει ένα τέτοιο ‘πλήγμα’, έτσι ώστε να χρωματίσει την αντίληψη της ζωής μας από εκείνη τη στιγμή και μετά. Μπορούμε να χάσουμε το θάρρος και την ελπίδα και ποτέ να μην είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τους φίλους και την οικογένεια πάλι. Ποτέ δεν μπορούμε να αλλάξουμε και να μεταμορφωθούμε από αυτό το είδος της ενοχής, καθώς απλά το χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία για να χτυπήσουμε, να τιμωρήσουμε πολύ τον εαυτό μας.

Το να ζεις με την ενοχή σημαίνει να ζεις στο παρελθόν, όχι στο παρόν και σίγουρα όχι στο μέλλον. Είναι λίγο σαν την οδήγηση προς τα εμπρός, ενώ κοιτάς έξω από το πίσω παράθυρο. Είναι ένα επικίνδυνο μέρος για να είσαι. Δεν μπορούμε ποτέ να απολαύσουμε την παρούσα στιγμή, γιατί θα είναι πάντα νοθευμένη με μνήμες από το παρελθόν μας. Είμαστε πάντα παγιδευμένοι από τις ενέργειες του παρελθόντος μας. Το να βάλουμε το παρελθόν εκεί που ανήκει - στο παρελθόν - είναι ο μόνος τρόπος για να είμαστε ελεύθεροι. Το να το αφήσουμε να φύγει  είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας.

Η διαφορά ανάμεσα στο να παραδοθείς σε μια ‘υγιή δόση’ τύψεων, και σε ένα νοσηρό ταξίδι ενοχής έχει κατά πολύ να κάνει με την αυτοεκτίμηση μας. Μια ισορροπημένη προσωπικότητα θα χρησιμοποιήσει τις καταστάσεις, ανεξάρτητα πόσο άσχημες είναι, ως μοχλό για να την μεταφέρει στο επόμενο επίπεδο. Κάποιος με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να χρησιμοποιήσει τα γεγονότα, δεν έχει σημασία πόσο ασήμαντα είναι, για να ενισχύσουν την αίσθηση του της αναξιότητας.

Στην πραγματικότητα, η ενοχή δεν έχει θέση στo πνευματικό μονοπάτι. Υπάρχει μόνο χώρος για συνειδητοποίηση. Η συνειδητοποίηση είναι το κλειδί για να μάθεις, να θεραπευθείς  και να προχωρήσεις  προς τα εμπρός. Μαθαίνουμε ότι το να κάνουμε ένα λάθος είναι ένα πράγμα, αλλά το να κολλήσουμε σε αυτό είναι ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος!

Το να αισθανόμαστε ένοχοι μας κάνει να αισθανόμαστε αδύναμοι. Ευχόμαστε η κατάσταση να μπορούσε να ήταν διαφορετική, θρηνούμε για αυτό που συνέβη, αλλά δεν συνειδητοποιούμε ότι η απάντηση είναι στα δικά μας χέρια. Σαν κύριος, αναλαμβάνω πλήρη υπευθυνότητα για τις πράξεις μου και επίσης κάνω τα απαραίτητα βήματα για την αλλαγή του εαυτού. Οτιδήποτε έχει συμβεί έχει συμβεί, δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά μπορεί να επηρεάσει το τι θα συμβεί στη συνέχεια.

Ήρθε η ώρα ... σταματήστε  τα ταξίδια ενοχής. Το να συνειδητοποιήσω ότι εγώ, ως κύριος, μπορώ μόνο να αλλάξω το παρελθόν αλλάζοντας το μέλλον, την παρούσα στιγμή κάθε φορά. Πετάξτε το τσάι των ενοχών, και δοκιμάστε κάποια καινούρια τσάγια στη θέση του -  αυτο-κυριαρχία, υπευθυνότητα και ηρεμία!

Μετάφραση από: http://arunaladva.org/2014/06/15/guilty-is-a-tea-one-should-not-drink/